Annapurna Trekking: dag tot dag programma
Ben je van plan de Annapurna Circuit Trek te lopen? Wat een geweldig idee! Deze betoverende trekking in Nepal ga je niet snel vergeten. Tijdens deze tocht loop je door het Annapurna Circuit en zie je ’s werelds hoogste bergen, zul je versteld staan van de indrukwekkende vergezichten en proef je de echte Nepalese keuken wanneer je Dhal Bhat eet in één van de vele bergdorpen. Een uitgebreid dag tot dag programma en praktische informatie vind je in dit artikel.
Dag 1 Pokhara - Besisahar - Nhadi
Als de wekker om 05:30 uur gaat sleep ik mijn tassen uit de dorm en pak mijn laatste spullen in. Bij de receptie lever ik de kamersleutel in, stal mijn spullen in een kluisje en krijg twee bananen mee als ontbijt. Het is zover, vandaag ga ik starten met de Annapurna Circuit Trek! Ik pak de bus naar Besisahar vanaf Pokhara (ongeveer 5 uur rijden) en begin daar met de eerste wandeling naar Nhadi. Je kunt het eerste stuk ook de jeep pakken, maar ik besluit om alvast te beginnen met lopen zodat mijn lichaam vast kan wennen.
Ik kies voor het pad westelijk langs de rivier. Dit blijkt een stoffig pad met veel verkeer. Mijn mondkapje komt direct goed van pas. Zodra ik kan steek ik via een hangbrug de rivier over. Een karrenpad voert mij door allerlei kleine gehuchten bestaande uit niet meer dan een paar huizen. Overal lijkt men druk met het oosten van tarwe. Nadat dit een aantal dagen gedroogd heeft in de zon staat men in een kring en slaan ze de balen tegen de grond. Op een zeil worden alle korrels opgevangen en later in zakken gedaan. Lopend door dit agrarisch land voel ik me heerlijk! Ik kom geen andere lopers tegen en geniet van de rust. 15 minuten voordat ik aankom in Gnadi komt een vrouw naar mij toe en we maken een praatje. Ze blijkt de eigenaresse te zijn van een Theahouse en vraagt of ik nog opzoek ben naar een slaapplaats voor de nacht. Het blijkt een hele leuke accommodatie te zijn gelegen aan de rivier. Met mijn boek in mijn hand klim ik over de rotsen naar het water waar ik lekker begin te lezen. Dit kan wel eens een heel bijzondere trip worden!
Afstand: 10 km
Hoogtemeters: 170 meter
Duur: 2 uur en een kwartier
Dag 2 Ngadi - Jagat
Waarbij ik tijdens de Manaslu het gevoel had door een wintersportgebied te lopen voor wandelaars voelt het tijdens de Annapurna meer alsof ik door het dagelijks leven van de lokale bevolking loop. Er zijn veel dorpen met bloeiende bloemen en afgebakende paadjes met bamboo hekken. In de dorpen zijn veel dieren zoals geiten, kippen, waterbuffels en honden. Het is opvallend dat de honden hier groter zijn dan in andere Aziatische landen en niet blaffen. De heuvels bestaan uit allerlei terrassen met daarop tarwe. Ondanks dat deze trek een stuk bekender is dan de Manaslu Trek ben ik nog maar een handje vol mensen tegengekomen.
Ik voel mij erg fit en energiek en heb er zin in. Mijn schouders kunnen mijn tas van 16 kilo prima dragen. Deze is een stuk lichter in vergelijking met de Manaslu trekking waar ik mijn lesje heb geleerd. Neem niet te veel spullen mee tijdens een meerdaagse trektocht. Als ik aankom in Jagat vind ik een Theahouse waar zelfs een warme douche, elektriciteit en internet beschikbaar is. Wat een luxe!
Afstand: 16 km
Hoogtemeters: 370 meter
Duur: 6 uur
Dag 3 Jagat - Dharapani
Vandaag laat ik het landbouwgebied achter me. Het maakt plaats voor een diepe canyon waardoor de Marsyangdi rivier stroomt. Soms loopt de rivier kort naast mij en soms loop ik over een tientallen meters hoge klif. Er zijn veel watervallen te zien waarbij het water van hoogte op lagergelegen rotsen valt en als vuurpijlen alle kanten op lijkt te schieten. Vandaag is een pittige wandeldag. Niet valsplat omhoog zoals gisteren maar veel en lange trappen met hoge treden. Vandaag voelt dan ook een stuk pittiger dan de eerste twee dagen. Bij aankomt in Dharapani zoek ik een mooi hotel uit. Het is voor het eerst dat ik een slaapkamer met eigen badkamer heb. Wat heerlijk om vanuit de warme douche mijn slaapkamer in te kunnen lopen.
Afstand: 15 km
Hoogtemeters: 560 meter
Duur: 6 uur
Dag 4 Dharapani - Chame
Vandaag vervolgt de tocht zich door de canyon. In het begin over een zandweg en later door het bos. Ik mis de shortcut waardoor ik via een slingerweg omhoogloop.
Eenmaal aangekomen in het dorp vlak voor Chame (mijn eindbestemming van de dag) is het tijd voor een lekkere lunch. Na het nuttigen van overheerlijke samosas komen Louisa, Eli, Mirjam en Christian voorbijgelopen. Gisteren heb ik ze ontmoet en kort gesproken in Darephani. Zij besluiten hier ook een stop te maken en te lunchen. Ik bestel nog een thee en loop de laatste 2 km met ze mee naar Chame.
Aangekomen in Chame blijkt er een hot spring te zijn. Wat een leuke verrassing! In dit 40 graden bad pal naast de rivier kun je heerlijk bijkomen na een dag wandelen. Hot spring with a view. En om het helemaal af te maken, bestellen we nog een biertje. Cheers!
Afstand: 15 km
Hoogtemeters: 850 meter
Duur: 6,5 uur
Dag 5 Chame - Upper Pisang
Vandaag vervolg ik samen met Louise, Eli, Mirjam en Christian de tocht. Het voelt aan als een actieve rustdag. Er is veel zon, geen wind en we lopen over een aangelegde weg. De maakt het lopen een stuk makkelijker dan het dagelijks geklauter over de stenen tijdens de Manaslu Trek. We lopen door een smalle passage uitgehakt uit een rotswand. Naast ons is een diepe kloof waar de rivier doorheen stroomt. Als ik de rivier met mijn ogen volg zie ik niet veel verder een jeep in het midden van de rivier liggen. De chauffeur is waarschijnlijk de macht over het stuur verloren en zo’n 100 meter naar beneden gevallen. Maar snel doorlopen en niet te lang stilstaan bij dit vreselijke event.
Vanwege de makkelijke route komen we vroeg aan in Upper Pisang. Ik was mijn vieze kleding in een grote plastic bak en hang deze uit over de balustrade. De accommodatie waar we verblijven is erg sfeervol, de mensen zijn enorm vriendelijk, al het hout staat goed in de verf (paars-wit) en mijn slaapkamer bestaat voor de helft uit glas, uitkijkend op de Annapurna.
Afstand: 14 km
Hoogtemeters: 490 meter
Duur: 4,5 uur
Dag 6 Upper Pisang - Manang
Na het ontbijt hebben we Upper Pisang achter ons gelaten. De trek loopt hoog ten opzichte van de rivier waardoor we spectaculaire uitzichten hebben. In plaats van te lopen door dennenbossen lopen we nu door een door en wijds landschap. Ondanks dat het ‘s morgens en ‘s avonds rond het vriespunt is, is het overdag wanneer de zon schijnt heerlijk warm. Vooral als je in beweging bent volstaat een korte broek en thermoshirt. Op 45 min van de eindbestemming Manang heb ik mijn eerste yak burger gegeten. Wat was deze op een heerlijke wijze bereid, dat smaakt naar meer! Aangekomen in Manang boeken we een gezellig theahouse waar wij 3 dagen willen verblijven. Er is zelfs een privékamer vrij met een tweepersoonsbed.
Afstand: 20 km
Hoogtemeters: 340 meter
Tijd: 9 uur
Dag 7 Icelake (Manang - Icelake)
Vandaag heb ik tot 07:15 (uit)geslapen. Opnieuw had ik een vreemde hoogtedroom. Ik droomde dat er een vulkaanuitbarsting was maar dat er geen lava maar speelkaarten uit de vulkaan kwamen. Na het ontbijt pak ik mijn daypack, koop ik een broodje bij de bakker en begin ik aan de tocht naar Ice Lake. Vandaag kies ik ervoor om alleen te lopen en te genieten van de rust, heerlijk die vrijheid. Ik merk dat ik wat zenuwachtig ben omdat ik bij een lager stijgingspercentage al eens hoogteziekte heb ervaren. Ik pas daarom mijn tempo direct aan, beperk mijn paslengte en neem meer pauzes. Dit lijkt goed uit te pakken. Om 13:00 uur bereik ik Ice Lake. Ondanks dat het een geweldige tocht was en het uitzicht over de Ice Lake fantastisch, ben ik opgelucht dat ik deze tocht zonder hoogteziekte heb kunnen lopen.
Afstand: 16,5 km
Hoogtemeters: 1100 meter
Dalen: 1100 meter
Tijd: 7,5 uur
Dag 8 Manang (rustdag)
Na 7 dagen lopen is het tijd voor een volledige dag rust (ook geen hoogtetraining). Maar wat doe je in een gehucht op 3560 meter hoogte? Samen met Eli, Christiaan en Louisa drinken we een kop koffie en eten we een broodje bij de lokale bakkerij in het dorp. Na het ontbijt struin ik samen met Eli rond door het dorp en bezoeken we het Manang bergmuseum. Later in de middag gaan we naar de “bioscoop” waar we hoe toepasselijk ook de film Sherpa kijken. Dik ingepakt (bij -6 graden) zitten we in een oude houten schuur die dient als lokale bioscoop. We worden verrast met frisdrank en popcorn welke bij de prijs inbegrepen zijn. Misschien is dit wel het hoogstgelegen filmhuis in Azië.
Afstand: –
Hoogtemeters: –
Tijd: –
Dag 9 Manang - Yak Kharka
In Manang heeft iedereen gekeken naar zijn persoonlijke planning. Zo wilde Mirjam nog een dag langer blijven, Christian naar een meer dat niet op de route lag en Eli en Louisa starten later omdat Louisa niet lekker is. Dit geeft mij de mogelijkheid om weer alleen op pad te gaan. Nadat ik al mijn spullen bij elkaar heb gepakt, is het weer tijd om kilometers te maken. Ondanks de bewolking vandaag zijn de uitzichten prachtig en gaat de tocht door een ruig gebied. Om 11:30 uur kom ik in Yak Karka aan, mijn slaapplaats voor de nacht. Er is hier geen berg om ‘s middags nog te beklimmen ter acclimatisatie. ’s Middags komen Louisa en Eli ook aan in het dorp en we verblijven in hetzelfde theahouse.
Afstand: 10 km
Hoogtemeters: 510 meter
Tijd: 4 uur
Dag 10 Yak Kharka - Thorung Phedi
Na een onrustige nacht waarbij ik misselijk was en het gevoel had iets verkeerds te hebben gegeten, word ik ziek wakker. Na het ontbijt besluit ik terug naar bed te gaan in de hoop mij straks beter te voelen. Om 11:00 vertrek ik naar Thorung Phedi zodat ik niet achter op schema raak. Uitgerekend vandaag is het weer erg slecht en sneeuwt het. Omdat ik laat van start ga, kom ik geen andere lopers tegen. Met een onrustige maag, weinig energie, alleen in de bergen, begin ik tocht te denken: wat als? Was het wel verstandig om te starten ondanks dat het maar 7 km lopen is. Ik voel mij opgelucht als ik ver voor mij een aantal mensen door de sneeuw zie ploeteren. Het kost mij uiteindelijk veel inspanning om Thorung Phedi te halen dat niet meer is dan een kamp bestaande uit een aantal gebouwen.
Bij aankomst merk ik hoe gesloopt ik mij voel. Bijslapen en energie opbouwen lukt niet goed omdat ik gelijk hallucinerende dromen heb. Ik ben zo dorstig maar heb het te koud om mijn bed uit te komen. Op deze hoogte wordt geadviseerd om wel 5 liter water per dag te drinken en bij het gebruik van Diamox. Dat heb ik vandaag zeker niet gehaald en spreek mijzelf streng toe dat ik echt drinken moet gaan halen. In de algemene ruimte vul ik mijn waterflessen. Ik heb zo’n dorst dat het mij nauwelijks lukt om 30 minuten te wachten totdat de waterzuiveringspil is opgelost. Helaas is de kachel nog niet aan en zit ik hier als een trillend uitgedroogd rietje op de bank met mijn ziel onder mijn armen. Ik voel mij zo slecht dat ik amper mijn veters kan strikken, laat staan de morgen de Thorung La Pass over. Ik besluit morgen niet de bergpas over te gaan maar een extra rustdag in te lassen om mij te kunnen focussen op mijn herstel. 2 paracetamol, 1 diamox (tegen hoogteziekte), 1 vitamine bruistablet, 2 soep en 1,5 liter water verder heb ik er alles aan gedaan. Nu is het aan mijn lichaam om te herstellen. Slapend naast de kachel voel ik mijn energie terugkomen en een paar uur later zit ik weer rechtop met een bord macaroni op schoot.
Afstand: 7 km
Hoogtemeters: 475 meter
Tijd: 3 uur
Dag 11 Thorung Phedi - Thorung high camp - Thorung Phedi (acclimatiesatie dag)
Ondanks dat ik goed geslapen heb voel ik mij nog niet volledig de oude. Als ik mijn ontbijt op heb voel ik mij langzaam weer opknappen. Mirjam is met een aantal andere Duitsers vandaag de bergpass over. De zon schijnt volop en ze wil deze kans niet laten liggen. Eli en Louisa zijn gebleven omdat ook Eli ziek is geworden, net als twee Belgische meiden.
Na het ontbijt ga ik weer terug naar bed te gaan om te rusten. Als ik om 12:00 uur mijn kamer uitloop is het heerlijk zonnig en warm buiten en zitten mensen te chillen aan de picknicktafels en liggen ze in de hangmatten. Wat een verschil met gisteren toen ik hier in de sneeuw aankwam! Na de lunch besluit ik om naar High camp te lopen als acclimatisatie training omdat ik mij fit genoeg voel. Dit is niet ver en een goede voorbereiding voor de Thorung La Pass morgen. Ik merk dat ik niet kan wachten om over de bergpas te gaan. Terug in het kamp eet ik wat en kruip daarna in mijn slaapzak en onder twee dikke dekens. Ik probeer zoveel mogelijk te rusten in aanloop naar de pass.
Afstand: 2 km
Hoogtemeters: 400 meter
Dalen: 400 meter
Tijd: 2 uur
Dag 12 Thorung Phedi - Thorung La Pass - Muktinath
Eindelijk is het dan zover, de grande finale! Al om 05:00 uur ben ik wakker en kan ik niet meer slapen. Samen met Christian, Eli en Louisa ontbijt ik om 06:00 uur en om 07:00 starten we met lopen. Na 45 minuten hebben we 400 meter geklommen en zijn we al bij Basecamp. We komen hier al de eerste lopers tegen met hoogteziekte. Als je hier al niet lekker bent is nog een heel eind en moet je je serieus afvragen of je niet beter een dag kan wachten.
Op deze hoogte (4900 meter) zit er zo weinig zuurstof in de lucht dat je met veel zorgvuldigheid je tempo moet kiezen. Als je 3 stappen te snel achter elkaar zet, raak je volledig buiten adem en duurt het 20 of meer seconden om weer op adem te komen. We lopen dan ook in astronauten tempo omhoog en houden regelmatig een korte pauze. We lopen door stukken diepe sneeuw waarbij we onze wandelstokken nodig hebben om niet uit te glijden. Het pad gaat naar beneden maar vooral veel gradueel omhoog. Ondanks matige vermoeidheid voel ik mij goed. Mijn spierpijn is weg, ik voel mij sterk en energiek en ervaar geen hoogteziekte problemen. Wat een verschil met het beklimmen van de Larky La Pass. En dan uit het niets en eerder dan verwacht, zie ik Nepalese vlaggetjes dansen in de wind. De Thorung La Pass!
Aangekomen bij de top, zijn er nog een paar andere lopers en feliciteert men elkaar. Iedereen die hier nu staat heeft 10 tot 14 dagen geleden het doel gesteld om de top te halen, heeft het op zijn eigen momenten zwaar gehad en dacht soms waar ben ik aan begonnen. Het behalen van dit gezamenlijk doel verbroederd enorm en iedereen is blij voor elkaar.
Aan de andere kant van de pass zetten we de daling in. Het uitzicht over het Upper-Mustang gebied is adembenemend en ziet er zo anders uit dan aan de andere kant van de pass. De daling is matig tot redelijk stijl maar heeft goede grip. De temperatuur is inmiddels flink toegenomen en laag na laag gaat uit.
De daling brengt ons na een aantal uur in Marikath, een leuk klein dorp. Vanwege onze uitgelaten sfeer voelt het bijna als een vakantiedorp. We checken in Hotel Bob Marley waar ik een warme douche neem en we buiten op het dakterras een koffie drinken en Dal Bath eten.
Zittend rondom een haardvuur wisselen mensen hun ervaringen van de dag uit. Terugkijkend op mijn eigen tocht ben ik onwijs blij. Wat heb ik weer genoten! Eenmaal in bed staar ik nog een hele tijd naar het plafond en denk ik aan de vele mooie momenten.
Afstand: 14 km
Hoogtemeters: 891 meter
Dalen: 1656 meter
Tijd: 6 uur
Dag 13 Muktinath - Kagbeni
Helaas moet ik vandaag afscheid nemen van Christian. Vanwege de kou heeft hij forse blaarvorming op zijn handen en wil graag vanaf Jomsom het vliegtuig nemen naar Pokhara zodat hij kan herstellen. Samen met Eli en Louisa besluit ik om naar Kagbeni te lopen. Kagbeni is de toegangspoort naar het Upper-Mustang gebied wat één van de mooiste plekken van Nepal moet zijn. Het landschap aan deze kant van de pass is droger en doet mij denken aan Mongolië. De uitzichten zijn immens en elke 100 meter wil ik bijna stoppen op een panorama foto te maken. Wat is het wijds en mooi. Na twee keer verkeerd te zijn gelopen en heel wat extra tijd komen we aan in Kagbeni. Het dorp heeft veel traditionele huizen. Het vinden van een restaurant blijkt lastiger dan gedacht maar uiteindelijk komen we een yak-donalds tegen. Deze kans kunnen we natuurlijk niet laten lopen. We verkennen dit kleine dorp dat niet meer dan uit een aantal straten bestaat en we bezoeken het klooster.
’s Avonds eten we in het hostel Dal Baht dat is klaargemaakt door vrouwen in traditionele kleding. Niet veel lopers kiezen ervoor om na Muktinath nog naar Kagbeni te lopen waardoor het toerisme hier veel minder zijn weg heeft gevonden.
Afstand: 10 km
Dalen: 950 meter
Tijd: 5 uur
Dag 14 Kagbeni - Jomsom - Pokhara
Vannacht heb ik voor het eerst niet in mijn slaapzak geslapen. Nu we ons weer lager bevinden loopt de temperatuur weer op. Wel ben ik nog steeds vroeg wakker. Na het ontbijten lopen we naar Jomsom. Het blijkt een saaie zandweg te zijn en elke 5-10 minuten komt er een auto of bus voorbij met een grote stofwolk als gevolg. Het is mij gelukt om over de Thorung La Pass te gaan en Kagbeni was schitterend mooi. Ik besluit, net als Eli en Louisa, om in Jomsom een busticket te boeken naar Pokhara. Een uur later zitten we in de bus en is het avontuur voorbij. Nog 160 km reizen en we zijn weer in de stad. Wat een fantastische ervaring. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar wat heb ik genoten!
Sommige wandelaars kiezen ervoor om de trek te eindigen in Jomsom om daar de bus te pakken naar Pokhara. Je kunt het laatste stuk van Jomson naar Poon Hill ook te voet afleggen. Je moet hier ongeveer 4-6 extra dagen voor rekenen. Dit laatste stuk wandelen is namelijk grotendeels langs een stoffige weg met passerende jeeps en bussen en zijn er veel wegwerkzaamheden. Voor de fanatiekelingen is het ook mogelijk de hele route te lopen tot aan Poon Hill (de laatste highlight). Vanaf hier kun je de bus naar Pokhara pakken.
Afstand: 10 km
Dalen: 90 meter
Tijd: 2 uur
Welkom op mijn blog. Wat leuk dat je hier terecht bent gekomen! Ik ben Lisa, een actieve en enthousiaste dertiger die het liefst het hele jaar door op reis is. Reizen is voor mij de beste manier om nieuwe ervaringen op te doen en jezelf en anderen te leren kennen. In mijn blogs neem ik je mee in mijn reiservaringen en reisenthousiasme. Ik hoop dat mijn reizen je reiskriebels en de motivatie geven om zelf op een fantastisch avontuur te gaan. Let’s explore the world!